‘ГAAГA’ (gaaga) is ‘Heg‘ in het Cyrillisch. In Rusland een verboden woord want het betekend ‘Den Haag‘. Sinds het drama met de MH17 maar vooral na de inval van Oekraïne werd ГAAГA op talloze plekken als graffiti of op protestborden gezien; het riep Poetin namelijk op om naar het Oorlogstribunaal in Den Haag te gaan.
In Rusland is betogen tegen Putin sowieso verboden, ook discrete stille protesten als een t-shirt of andere ongehoorzame dingen als stickers plakken zijn verboden. Het recht om te betogen, om te protesteren of om je mening te uiten is nu belangrijker dan ooit. Betogen dient er voor om urgente zaken te agenderen, het is per definitie een vorm van democratie omdat het een menigte vergt. Dat recht oefen je meestal uit met woorden. Regeringen verbieden daarom woorden, in Israël is de watermeloen het symbool geworden van de palestijnse vlag omdat die op veel plekken verboden is. In Rusland zijn uiteindelijk mensen de straat op gegaan met spierwitte borden en A4’tjes (Blank piece of paper – wikipedia) ,… ook verboden 🙁
Dit thema heeft me gedreven om werk te maken; aquarelletjes en een illegale t-shirt drukkerij.
Zo’n sjabloon drukkerij zou in Rusland kunnen leiden tot lange straffen onder erbarmelijke omstandigheden. De aquarelletjes zijn minuscule explainers waarop tekst en uitleg staat, dat verkeersbord van hierboven en het vredespaleis staat met daar vóór een heg in de vorm van ГAAГA.
De HEG is een project van de Wildsnoeier 🙂 die zou gemaakt worden met liguster in speciaal daarvoor gevormde kooien die tijdelijk als draadmodel tentoongesteld stonden bij NOTW. De trage groei van de liguster zou zich verhouding tot het geduld dat nodig is om Putin daadwerkelijk voor het tribunaal te krijgen. (wordt vervolgt, ik houd je op de hoogte).
De tekst ГAAГA stond ook op een van mijn Helmen (zie Helmets and Silly Hats elders op deze site) in de vorm van een mini protest bordje.
Lees en bekijk hier het interview van Rijnmond op de A12
Een van mijn favoriete manieren om een mening te uiten is door middel van stickers. Het is een piepkleine daad van ongehoorzaamheid die soms gedoogd maar meestal toch gekuist wordt. Stickeren vergt voorbereiding en vraagt om een ontwerpje en een drukker en natuurlijk om lange wandelingen, “wandelisme” door de stad. Stickers lopen plakken is een fijne bezigheid, soms zelfs een beetje spannend.
Stickers zie ik als de barometer van de vrijheid van meningsuiting, samen met graffiti en dergelijke middelen kan je er de graad van repressie mee meten. Natuurlijk worden in drukbezochte sierlijke stedelijke plekken die dingen als snel verwijderd, elders in de steden zie je ze soms overal. Je kan aan stickers is een willekeurige stad zien welke mood er hangt, in Parijs veel stickers tegen geweld tegen vrouwen, in bBerlijn veel anti fascisme,… Let daar eens op.
